گذشت ۳۰ سال از حمله صدام به کویت؛ آیا اعراب عبرت گرفته‌اند؟
تاریخ انتشار: ۱۳ مرداد ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۸۸۴۶۲۴۵
خبرگزاری مهر، گروه بین الملل رامین حسین آبادیان: درحالی که همگان تصور می‌کردند شکست سنگین صدام معدوم در جنگ با جمهوری اسلامی ایران پایان دوران تجاوزگری او علیه دیگران را رقم خواهد زد اما این اتفاق نیافتد، چراکه تنها ۲ سال پس از پایان جنگ تحمیلی، صدام تجاوز جدیدی را در منطقه کلید زد و طی آن کویت را به صورت گسترده مورد حمله نظامی قرار داد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تجاوزگری صدام معدوم در کویت بی ارتباط با خسارت‌هایی که ارتش متجاوز او در جریان جنگ با جمهوری اسلامی ایران متحمل شد، نبود. علت این مسأله هم آن است که در طول جنگ ۸ ساله ارتش تحت امر صدام خسارت‌های فراوانی را به خود دید به گونه‌ای که به گونه‌ای که به یک بازسازی جدی احتیاج پیدا کرده بود. اما این تمام ماجرا نیست، چراکه صدام معدوم برای پیشبرد جنگ تجاوزکارانه خود علیه ایران مبالغ هنگفتی را از کشورهای عربی استقراض کرده بود.
صدام پس از شکست در برابر ایران خود را در برابر انبوهی از بدهی‌های مالی دید و برای نجات خود از باتلاق به کویت حمله کرد از همین روی، وی پس از پایان جنگ ۸ ساله، خود را در برابر یک شکست نظامی و سیاسی بزرگ و نیز حجم انبوهی از بدهی‌ها دید که می‌بایست آنها را پرداخت می‌کرد. در این میان، کویت یکی از کشورهایی بود که در جریان جنگ تحمیلی مبلغی بالغ بر ۳۰ میلیارد دلار به صدام قرض داده بود و پس از جنگ نیز خواستار بازگشت این مبلغ بود. دولت وقت کویت بارها و در مناسبت‌های مختلف به صورت رسمی خواستار وصول بدهی خود از صدام شده بود؛ مسأله ای که به هیچ وجه به مذاق دیکتاتور معدوم عراق خوش نیامد.
افزون بر این، عراق و کویت در آن زمان بر سَر بهره برداری از میادین نفتی واقع در مرزهای مشترک اختلاف داشتند. صدام که پس از جنگ با ایران و تحمل شکستی سنگین و ننگ آمیز به شدت به درآمدهای حاصل از فروش نفتِ میادین مشترک با کویت احتیاج داشت، فشارها علیه دولت این کشور برای دستیابی به خواسته‌اش را تشدید کرد اما نتیجه‌ای نگرفت. در نهایت وی با هدف جلوگیری از ورشکستگی اقتصادی و غارت نفت کویت بار دیگر به گزینه تجاوزگری متوسل شد و نشان داد که حتی به متحدان خود نیز رحم نمی‌کند.
صف آرایی ارتشِ صدام در برابر کویت
تجاوز صدام معدوم به کویت درحالی اتفاق افتاد که وی خود را شمشیر عرب می‌دانست و به خاطر همین رویکرد قومیت گرایی بود که جمهوری اسلامی ایران را مورد تجاوز نظامی قرار داد. سران کشورهای عربی در آن زمان نیز بر سَر تجاوزگری‌های صدام علیه ایران به اجماع رسیدند. کویت نیز ازجمله این کشورها بود. سران کویت در آن زمان هیچگاه تصور نمی‌کردند که پس از حمایتهای مختلف از صدام و ارائه منابع مالی هنگفت به وی در جنگ با ایران، خود نیز قربانیِ تجاوز جدید دیکتاتور سابق عراق بشوند.
اگر سران وقت کویت به نصایح امام خمینی (ره) گوش فرا داده بودند، هیچگاه زیر یوغ تجاوزگری‌های صدام قرار نمی‌گرفتند. امام خمینی (ره) پیش از حمله صدام به کویت بارها به تمامی اگر سران کویتی به نصایح امام خمینی (ره) گوش فرا داده بودند زیر یوغ تجاوزگری صدام گرفتار نمی‌شدند کشورهای عربیِ حامی وی هشدار داده بودند که صدامی که امروز جمهوری اسلامی ایران را مورد هجوم قرار داده است، روزی نیز فرا خواهد رسید که شعله‌های آتش او دامن تمامی اعراب را خواهد گرفت.
نکته دیگری که در این زمینه حائز اهمیت به نظر می‌رسد، موضع جمهوری اسلامی ایران در قبال حمله صدام به کویت است. علیرغم اینکه دولت وقت کویت از جمله حامیان اصلی صدام در جنگ تحمیلی محسوب می شُد، اما جمهوری اسلامی ایران موضع شرافتمندانه ای را در این خصوص اتخاذ کرد. این درحالی است که کشورهای عربی جملگی در جریان تجاوزهای صدام علیه ایران از وی حمایتهای مختلف مالی، سیاسی، نظامی و لجستیکی به عمل آورده بودند.
آثار ناشی از جنگ عراق علیه کویت
جمهوری اسلامی ایران حتی در آن هنگام برای خاموش کردن چاه‌های نفت کویت که در نتیجه حملات نظامیان صدام آتش گرفته بودند، مبادرت ورزید تا نشان دهد که دشمن اصلی آنها دیکتاتور حاکم بر عراق است و نه جمهوری اسلامی ایران. با تمامی آنچه که گفته شد به نظر می‌رسد کشورهای عربی همچنان از این موضع شرافتمندانه جمهوری اسلامی عبرت نگرفته‌اند، چراکه اگر اینگونه بود آنها اینچنین تحت تأثیر تبلیغات رژیم صهیونیستی علیه تهران قرار نمی‌گرفتند و به خوبی در می‌یافتند که دشمنِ امروز آنها صهیونیست‌ها هستند و نه جمهوری اسلامی.
علیرغم حمایتهای مالی، سیاسی و نظامی اعراب از صدام در جنگ علیه جمهوری اسلامی، ایران موضع شرافتمندانه‌ای را در قبال حمله به کویت اتخاذ کرد در آن زمان، جمهوری اسلامی ایران صراحتاً اشغال کویت توسط صدام را محکوم و به صورت رسمی اعلام کرد که با هرگونه تغییر در جغرافیای سیاسی منطقه مخالف است. علت این موضع‌گیری آن بود که صدام قصد داشت به صورت رسمی کویت را به اراضی عراق ملحق سازد. اما صدام تنها چند ماه توانست چنین آرزویی را در سَر بپروراند، چراکه ۷ ماه پس از اشغال کویت، توسط نیروهای ائتلاف عربی و غیر عربی به سرکردگی آمریکا، از این کشور بیرون رانده شد. البته نباید این مسأله نادیده گرفته شود که صدام با چراغ سبز آمریکا، کویت را اشغال کرده بود.
براساس آنچه که گفته شد، صدام معدوم نتوانست خسارت‌هایی را که در طول جنگ تحمیلی متحمل شده بود، در جنگ علیه کویت جبران سازد. باید گفت که تجاوزگری صدام علیه کویت از یک سوی و نیز موضع شرافتمندانه جمهوری اسلامی ایران در قبال این تجاوزگری از سوی دیگر حامل عبرت‌های فراوانی برای سران کشورهای عربی است و آن، اینکه اولاً تأمین منافع و مصالح آنها از مسیر قومیت گرایی نمی‌گذرد و ثانیاً آنها نباید اشتباهات محاسباتی را که روزی با حمایت از صدام مرتکب شدند، امروز همان اشتباهات را با حمایت از صهیونیست‌ها مجدداً تکرار کنند. اکنون این سوال وجود دارد که آیا اعراب پس از ۳۰ سال این وقایع عبرت گرفته اند و یا همچنان بر اشتباهات محاسباتی‌شان اصرار می‌ورزند؟
کد خبر 4989804منبع: مهر
کلیدواژه: صدام حسین عراق کویت ایالات متحده آمریکا رژیم صهیونیستی عراق ویروس کرونا ایران دونالد ترامپ عربستان سعودی روسیه فلسطین لبنان حزب الله لبنان امارات متحده عربی سوریه افغانستان جمهوری اسلامی ایران موضع شرافتمندانه کشورهای عربی جنگ تحمیلی صدام معدوم آن زمان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۸۸۴۶۲۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سفیر ایران در سازمان ملل: شروع کننده جنگ علیه اسرائیل نبوده ایم/ حق پاسخ به هرگونه تجاوز محفوظ است
به گزارش جماران؛ امیرسعید ایروانی سفیر و نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد در نامه ای به رئیس دوره ای شورای امنیت و آنتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل گفت: ادعای غیرمستند و ارجاعات ناصواب علیه جمهوری اسلامی ایران در نامه مورخ ۸ آوریل ۲۰۲۴ نماینده رژیم اسرائیل در سازمان ملل متحد خطاب به دبیرکل و رئیس شورای امنیت (S/۲۰۲۴) را رد می کند.
ارشدترین دیپلمات جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل تصریح کرد: ادعای مطروحه نامه مزبور بی اساس و صرفاً تلاش مذبوحانه رژیم اسرائیل برای منحرف کردن توجه بین المللی از جنایات شنیع و اقدامات نسل کشی است که توسط این رژیم آپارتاید علیه مردم فلسطین در نوار غزه انجام می شود.
ایروانی گفت: چنین ادعاهای بی‌اساسی همچنین تلاشی گمراه کننده با هدف سرپوش گذاشتن و مشروعیت بخشیدن به تجاوزات مداوم رژیم اسرائیل علیه لبنان و نقض مستمر قوانین بین المللی، منشور سازمان ملل متحد و قطعنامه های ۱۵۵۹ (۲۰۰۴) و ۱۷۰۱ (۲۰۰۶) شورای امنیت سازمان ملل است.
او تصریح کرد: به همین ترتیب، اتهامات موجود در نامه مورخ ۱۳ آوریل ۲۰۲۴ نماینده رژیم اسرائیل در سازمان ملل متحد خطاب به رئیس شورای امنیت (S/۲۰۲۴/۳۰۴) کاملاً بی اساس بوده و قاطعانه مردود است. همانطور که در نامه مورخ ۱۳ آوریل ۲۰۲۴ (S/۲۰۲۴/۳۰۵) ما تأکید شده است، اقدام جمهوری اسلامی ایران در ۱۳ آوریل ۲۰۲۴ در راستای اعمال حق ذاتی خود در چارچوب دفاع از مشروع و ذیل ماده ۵۱ منشور سازمان ملل متحد بوده است.
سفیر جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل گفت: اقدام جمهوری اسلامی ایران در پاسخ به تجاوزات نظامی مکرر رژیم اسرائیل، به ویژه حمله نظامی این رژیم در ۱ آوریل ۲۰۲۴ علیه اماکن دیپلماتیک ایران برخلاف بند ۴ ماده ۲ منشور سازمان ملل متحد اتخاذ شد.
ایروانی ادامه داد: «مجددا تاکید می‌نماید که جمهوری اسلامی ایران هرگز شروع کننده جنگ علیه رژیم اسرائیل نبوده و در آینده نیز قصد انجام آن را ندارد. با این حال، جمهوری اسلامی ایران حق ذاتی خود ذیل قوانین بین المللی برای پاسخ به هرگونه استفاده از زور یا اعمال تجاوزکارانه علیه حاکمیت، تمامیت ارضی، امنیت و منافع ملی خود محفوظ می‌دارد.»
سفیر ایران در سازمان ملل در پایان خواسته است که این نامه به عنوان سند شورای امنیت ثبت و توزیع شود.
حادثه تلخ برای جوان معلول ساروی که نخبه دانشگاه بود